W ostatnim czasie sporo klientów dopytuje o zakres opieki, jaka wynika z zawarcia umowy o dożywocie. Dla przypomnienia: na podstawie umowy o dożywocie zbywca przenosi na nabywcę własność swojej nieruchomości w zamian za zapewnienie zbywcy dożywotniego utrzymania. Zgodnie z art. 908 Kodeksu cywilnego w braku odmiennej umowy oznacza to przyjęcie zbywcy jako domownika i dostarczanie mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału oraz odpowiedniej pomocy i pielęgnacji w chorobie, jak również sprawienie mu na własny koszt pogrzebu.
Oczywiście w konkretnej umowie o dożywocie strony mogą dodać inne zobowiązania po stronie nabywcy (np. „podwyższyć” standard opieki), byleby były one zgodne z istotą umowy, jaką jest zapewnienie zbywcy (dożywotnikowi) środków utrzymania do końca życia. O ile umowa nie stanowi inaczej, nabywca ma zaspokajać niezbędne, bieżące i konsumpcyjne potrzeby dożywotnika, a zatem zapewnić mu taki standard, na jakim żył przed zawarciem umowy.
Czy nabywca nieruchomości musi mieszkać ze zbywcą? W orzecznictwie przeważa stanowisko, że nie.
A co z opłatami za media czy np. czynsz? Takie opłaty powinien ponosić nabywca nieruchomości. Ponieważ w praktyce tego typu kwestie budzą największe wątpliwości, warto zadbać o to, by jeszcze na etapie umowy maksymalnie szczegółowo określić świadczenia, do jakich zobowiązuje się wobec dożywotnika nabywca.
